..
Βράδιασε .... ξημέρωσε....
Την ωραιότητα σου
φως μου ξεπρόβαλες
με την πρώτη σου ηλιαχτίδα
κ΄ όμως σκοτάδι στη ψυχή..
σκοτάδι και στα πάντα .
ΦΩΣ ΜΟΥ ΕΣΥ ..!!!
της ψυχής μου η λάμψη
που τόσο ξαφνικά
με πήρες και με τύλιξες
Στην ωραιότητα της ψυχής
σώμα μου παραδώσου ...
κλάψε καρδιά μου όσο μπορείς
κ' απλά μου θυσιάσου ..
Κλάψε ...την θαλπωρή
της ψυχής σου της χαμένης
Του φωτός η δύναμη
σιγά σιγά μ΄ εγκαταλείπει .....
που απ' όπου κ΄ αν το πιάσω
δεν μπορώ
γλιστρά και φεύγει ταξιδεύει ...........
Η μέρα πάλι γύρισε ..
κ΄ ηρθε το σκοτάδι
χωρίς του φως μου τη χαρά
χωρίς απόλαυση γεμάτη
Του φωτός την θαλπωρή
μου πήραν οι άνθρωποι ...
και εγώ, θυσία στο βωμό
που λέγεται σκοτάδι ..
Με χείλια μου βουβά...
Με μάτια παγωμένα ..
Με σώμα μου χωρίς ψυχή ..
με την καρδιά μου αδειανή ..
ΞΑΝΑ να περιμένω ..
Το άκουσμα του Αγγέλου μου
από ψηλά να με καλεί
ΕΛΑ στου φωτός τα μέρη....
(Mar_Mal)
25/07/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου