ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ

Εκείνες... εκείνες τις ώρες Που με πιάνει πανικός...
Εκείνες τι ώρες που όλα παν στραβά... Η όλα τα βλέπω στραβά....
Εκείνες τις ώρες που νιώθω Πως χάνω τη γη Κάτω από τα πόδια μου....
Που αγχώνομαι ξαφνικά Για τα πιο μικρά, Τα πιο χαζά πράγματα .
Εκείνες τις ώρες θέλω όσο τίποτε άλλο να ήσουν εδώ!
Να με κρύψεις Στην αγκαλιά σου Και να νιώσω, Για ακόμη μια φορά Την σιγουριά σου....
Μου λείπεις...
Αν μπορεί αυτή η λέξη να χωρέσει αυτό που νιώθω...

Pan-M.
19.10.2011

ΕΓΩ - ΕΣΥ

ΕΓΩ

ΕΣΥ

… και εγώ να αγκαλιάζω Να τυλίγομαι πάνω σου σαν φίδι Να σε χαϊδεύω Να σε κοιτώ στα μάτια Να σου παίρνω την φλόγα των ματιών σου Να την διοχετεύω στο κορμί Nα την βάζω στην καρδιά μου Να σε τρελάνω Να με τρελάνεις Να λειώσουμε σαν λαμπάδες Από του έρωτα την φλόγα Nα σε φιλώ στο στόμα Να σου βάζω την γλωσσίτσα Να σου ρουφώ την γλύκα Του σάλιου του δικού σου όλη Και ύστερα,… Ύστερα δεν υπάρχει … Άλλος δρόμος ποιο ωραίος Να ρουφήξω όλη σου τη γλύκα Να σε δεχτώ μέσα μου Να γίνουν τα κορμιά μας ένα Να καούν σαν δύο λαμπάδες Στο πάτωμα να λιώσουν Να έτσι …. Καρδιά μου Και από τα χείλι μας Ένας μεγάλος αναστεναγμός να βγει Ν΄ αγκαλιαστούμε Να μείνουμε εκεί … Απολιθώματα του ίδιου του κορμιού Και η ψυχή, αυτή θα ταξιδέψει Και η φλόγα της αγάπης… Ζεστά θα μείνει … Να μας θυμίζει Τον έρωτα που ζήσαμε Να είναι σαν ένα όνειρο καρδιά μου .

…έλα μωρό μου … Να σε αγκαλιάσω Να σε σφίξω Στην αγκαλιά μου Να σου χαϊδέψω Τρυφερά τα μαλιά Στο μάγουλο Που καίει να σε φιλήσω Και στο αυτί να ψιθυρίσω Πράγματα ανομολόγητα Στα μάτια να σε δω Και τα κορμιά μας Σαν σπιρτόξυλα Να λαμπαδιάσουν Και να ενώνονται Με τη δύναμη Της δικής μας φλόγας Έλα καρδιά μου Να σ΄αγκαλιάσω ξανά ..

Mar-Mal
19.10.2011

ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ …

Τριανταφυλλένιες μυρωδιές οι καλημέρες
Από της Βασίλισσας το σπίτι
Γλυκές σαν της κηρήθρας της το μέλι…
Δυνατές και αγαπημένες καλημέρες ..
Και από του Πρίγκιπα το κάστρο
Σε κάθε της ψυχής του πέταγμα
Σήμερα αλλιώτικα κάπως θα γευτούμε…
Γλυκά, δυνατά και αγαπημένα …

Mar-Mal
15.10.2011

Οι πίνακες μου (4)

θΕΡΙΣΜΟΣ
καμβάς 60 Χ 85 λαδι

Μar-Mal

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Η καληνύχτα μου
Στο μαξιλάρι σου
Πάνω σ αυτή να κοιμηθείς
Στα μάγουλα να σ΄ ακουμπά
Και γλυκά να σε φιλά
Και εσύ Μορφέα μου
Να μ΄ έχεις αγκαλιά
Μέχρι το γλυκοχάραμα
Αγάπη μην μ΄ αφήσεις 



Mar-Mal
10.10.2011

ΟΝΕΙΡΟΚΑΦΕΣ

Ονειροκαφές...
Ονειροδεμένος...
Ονειροαγάπες...
Ονειροαγκαλίτσες...
Ονειροφιλάκια...
Ονειροφουσκαλίτσες...
Είναι ο καφές γεμάτος,
σαν τα δικά σου τα φιλιά...

Mar-Mal
10.10.2011

Είμαστε ελεύθεροι.. στο πνεύμα…στη σκέψη… όπου θέλει μας πηγαίνει .. μας ταξιδεύει …εκεί και εδώ γιατί εμείς κατοικούμε μέσα του και όχι αυτό σε μας .. το πνεύμα δεν σκλαβώνεται, δεν εφαρμόζεται σε καταστάσεις και άτομα φούμαρα.. που τα θέλω τους και τα συμφέροντα τους είναι διαφορετικά από τα δικά μας …ποτέ μα ποτέ δεν υπήρξε κάτι τέτοιο… η πνεύμα.. το σώμα το δικό μας είναι ο ναός … το δικό μας παλατάκι ο δικός μας παράδεισος …
Εμείς τον κτίσαμε εμείς τον διαφεντεύουμε, μέσα από τις δικές μας θύμισες, που ξυπνούν χαράματα, μέσα στα όνειρα μας, μέσα στα θέλω και την ανάγκες μας … η απεραντοσύνη των συναισθημάτων της καρδιάς δεν οριοθετούνται, κανείς δεν μπορεί να τα ορίσει και να τα προσδιορίσει ποτέ… άπειρη η ψυχή και το συναίσθημα ..........
Mar_Mal

ΑΠΑΝΤΗΣΗ - ΕΡΩΤΙΚΟ

Θα ίπταμαι…
Θ΄ αρμενίζω…
Θα ξεχειμωνιάζω ..,
Θα βρω την ειρήνη …
Θα ζω τον χρόνο…
Θα έχω τον Θεό μου…
Δεν θ΄αρνηθώ το εγώ μου…
Γιατί θα υπάρχεις εσύ….
Ουρανέ και θάλασσα μου…
Ήλιε, πόλεμε μου
Σύμπαν και Θεέ μου…

Mar- Mal
6.05.2011

ΦΟΥΣΚΑΛΙΤΣΕΣ

Ο καφές ζεστός σε περιμένει...
Φουσκαλιτσες γεμάτος αγάπες ...
Τα μυστικά σου για να μαθω...
απ΄το ίδο πρεπει φλιτσάνι ...

Mar-Mal
04.10.2011

Η ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΜΟΥ

 ΓΥΜΝΟ απο πηλό


 Μar-Mal

ΘΑΥΜΑΤΑ

Δεν είναι αργά
ποτέ για θαύματα,
φτάνει η ψυχή
να το πιστέψει,..
και ο νους θα ταξιδέψει ...
Κι αν είναι αργά…
η καρδιά γυμνή
το δρόμο της θα βρει
με το συναίσθημα οδηγό
για το καλό θα πορευθεί
Mε το σώμα μοναξιά
την δική του ευτυχία
και γαλήνη θα βρει

Μar-Mal
15.9.2011

Το τριαντάφυλλο που ζούσε για να ονειρεύεται

Ενας  ασταμάτητος αγώνας είναι τελικά η ζωή μας. Μια συνεχής  πάλη ανάμεσα σε μας και στα θέλω μας,   τι πρέπει  να κάνουμε  και  τι τελικά να κάνουμε. Ίσως  γιατί δεν μπορούμε... Γιατί δεν θέλουμε καταβάθος να το καταλάβουμε ... γιατι ίσως η λογική υπερτερή των αισθημάτων ... κ΄όμως το προαίσθημα, η αυτοσυντήρηση,τα αισθήματα μας, τα πρεπει μας,  παίζουν βασικό ρόλο στην μετέπειτα πορεια της ζωής μας ...όποια και άν ειναι αυτή.

Πολλές φορές μας  δίνεται η εντύπωση πως πολλοί άνθρωποι ζουν σαν το τριαντάφυλλο της πιο κατω ιστοριούλας.

Στην ουσία, δεν θέλουν  να πραγματοποιήσουν ότι ονειρεύοντα στη ζωή τουςι, από το φόβο,  να μην  χάσουν την δυνατότητα  να ονειρεύονται. Γιατι ίσως το  ξέρουν,  το νιώθουν πως αν συμβεί κατι τέτοιο,  κινδυνεύουν να εξασθενίσουν χάνοντας  την ωραιότητα των αισθηματων τους και ακόμα της ίδιας τους της ζωής ....... . 

Οταν πάψεις  να ονειρεύεσαι... παύεις πλέον και να ζεις..... 

Όπως το τριαντάφυλλο  που κάλυπτε την μοναξιά του, ζώντας  μόνο μέσα από τα όνειρα του ....

Ένα τριαντάφυλλο, ζούσε  για αρκετό καιρό κοντα στις μελισσούλες. Μάταια  προσπαθούσε  να τις πλησιάσει έστω για  συντροφιά... όμως καμιά δεν το πλησίαζε…

Ακόμη κι έτσι, το λουλούδι ήταν ικανό να ονειρεύεται. Ακόμη και έτσι για να διατηιρηθεί στη ζωή ... να σκορπά την ευωδία του .....

Όταν ένιωθε μόνο του ονειρευόταν πως βρσκοταν σε έναν μεγάλο  κήπο με πολλές  μέλισσες που ερχόντουσαν να το φιλήσουν. να παρουν απ την γύρη του και απο την μυρωδιά του ...

Μ΄αυτό τον τρόπο  κατάφερνε να αντέχει, μέχρι την επόμενη μέρα, που κα πάλι άνοιγε τα πέταλα του ξανά και ξανά... ηθελε να ζήσει .... να ζήσει ....

«Δεν κουράστηκες; »  Ρώτησε μια μέρα  ένα άλλο τριαντάφυλλο που ήταν παρα πέρα .

« Όχι… Πρέπει να παλεύω.» του απάντησε το τριαντάφυλλο

« Γιατί;.»

Επειδή αν δεν το κάνω … θα εξασθενίσω …. Θα μαραζώσω, θα πεθάνω, και δεν θέλω. θέλω να ζήσω..»

Mar-Mal
03.10.2011

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ

Εμείς οι δυο 
κάτω από την βροχή 
Στην δροσιά 
Των πολύχρωμων 
Του φθινοπώρου φύλλων 
Στα χαμόκλαδα
Περπατώντας επάνω 
Των ποδιών μας 
Την γύμνια χαϊδεύουν 
Το δικό τους θρόισμα 
Στ αυτιά μας να ψελλίζουν
Σαν σερενάτα ένα τραγούδι 
Του ερωτικού μας πάθος 
Και ένα μοιρολόι 
Αρχαίας τραγωδίας 
Για τον αβάσταχτο 
Πικρόγλυκό μας πόνο 
εσύ εκεί και εγώ εδώ… 
Χέρι με χέρι …
Στ’ όνειρο να ζούμε 
Σαν Φίλοι και εραστές 
Χαρά να δώσουμε σε μας 
Εσύ και εγώ εμείς οι δύο 
Στης ζωής τη χαρά και ανηφόρα 
Εσύ και εγώ… 

Mar-Mal
1.10.2011