ΑΡΙΑΔΝΗ

-Μη φοβάσαι !.. Αριάδνη …μην κλαις ..

Τα ίχνη είναι νωπά σημάδια στη ζωή σου,  που μαρτυρούν πως πέρασες από εδώ .. Αφήνοντας κάτι δικό σου στο πέρασμα του χρόνου…

Τα δάκρυα που κυλούν  από τα μάτια σου,  γίνονται βροχή και  ποτίζουν μια άγονη γη, ποτίζουν  την καρδιά σου ..

-Μα εγώ δεν …δεν το ήθελα …μόνο του έγινε … δεν το ήθελα δεν το οριοθέτησα …

-Σιώπα… κοίτα εκεί στην  άκρη… είδες τη τριανταφυλλιά σου  που άνθισε; .. και τα τριαντάφυλλα της έχουν  το χρώμα της καρδιάς σου; .. όλοι θα τα  κοιτάξουν . Μα μόνο λίγοι θα δουν  την καρδιά σου …

-Ναι αλλά τα  όνειρα που τόλμησα  να κάνω  ήταν μια ανατροπή για όλες τις δήθεν καθώς πρέπει απόψεις μερικών … Η ζωή έχει ημερομηνία λήξης. πολύ πριν λήξει η ζωή μου  εδώ στη γη …και εγώ θέλω να κάνω πράγματα για μένα …   

-Ναι αλλά αρνήθηκες τα επιτρεπτά όνειρα και ονειρεύτηκες τα θέλω σου .. Μη φοβάσαι.. Αν υπάρχει κάτι που αφήνεις πίσω σου είναι η ομορφιά όσων ένιωσες… και όχι όσων έζησες .

Οι θυσίες και η αγάπη σου είναι  αποτυπώματα χαραγμένα με αίμα .. Για να ξέρουν που να πατήσουν για να μην χαθούν μην προσπεράσουν τα όνειρα σου ...

Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της Αριάδνης .. και ένας αναστεναγμός γεμάτος πόνο και ελπίδα… βγήκε από το στήθος της … ....

(απόσπασμα από το εν εξελίξει  βιβλίο μου) 

Mary Malili

November 2011