Μάσκα πάντα φόραγες,
την ψυχή όμως δεν έκρυψε.
Το ψέμα στη ίδια την ύπαρξη σου.
Τόσα χρόνια προσπαθούσες,
μακριά μου να κρυφτείς,
και αθώος σαν περιστέρα να φανείς
Άτυχες λασπολογίες έριχνες,
χάρηκες τα πρώτα χρόνια,
με δολοπλοκίες και υποκρισίες.
Είχε στοιβάσει η γλώσσα σου,
τον κόπρο του Αυγείου,
με της κλεψιάς τα ψέματα.
Σιδηρούν προσωπείο φόρεσες,
μα πάλιν την ψυχή δεν κάλυψες.
Αγάπη ποτέ δεν έδωσες,
στοργή στην απονιά,
και σεβασμό στην πίκρα,
γιατί αυτά ξένα σε σένα ήταν.
πως ήθελες να πάρεις;
Στο καθρέφτη ότι δείξεις,
ομορφιά να δώσεις πρέπει,
για να πάρεις…
και σε έβλεπα...
Mary Maliali
20.01.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου