Αβάσταχτος o πόνος,
Mακριά έφυγες και πάλι
Απ’ της καρδιάς τα σύνορα,
Στη σκέψη της απόρριψης,
γοργά κτυπούσε η καρδιά.
Σαν παλιό, ξεχασμένο εκκρεμές.
Oι νύχτες μου φοβισμένες,
το δικό τους δράμα ζούσαν.
Η καρδιά από λύπη σπάραζε,
έκλαιγε σαν γκιόνη κλάμα.
Μέσα στις κρύες τις βραδιές,
Γεμάτο το μαξιλάρι,
μοναξιάς δάκρια.
Όνειρα ξεθωριασμένα…
Και θύμησες σπασμένες,
Ενα ταξιδιάρικο πουλί,
Με τα φτερά σηκωμένα,
Σε ψάχνει κάθε βράδυ.
Το απόρθητο φρούριο,
της ψυχής να σπάσει.
Και η σκέψη μαρμαρωμένη,
Ένα θαύμα περιμένει …
μιας χλομής προσμονής,
που ποτέ δεν θά' ρθει.
Πάγωσε ο έρωτας...
και πάτησα delete…
delete δεν θα κάνω στη ψυχή ..
γιατί θα είναι κρίμα !..
στην φεγγαρόπετρα τα όνειρα.
Mary Maliali
01-01-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου